آیه هایى که پیش از اعلام رسمى ولایت امیر مؤمنان على علیه‏السلام نازل شد، از یک‏ سو، بیان‏گر اهمیت فوق‏ العاده غدیر و از سوى دیگر، نشان‏ دهنده نگرانیهاى رسول خدا(ص)در این باره است: «اى پیامبر! آنچه را از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً [به مردم] برسان و اگر این کار را نکنى، رسالت او را انجام نداده ‏اى. خداوند تو را از خطرهاى احتمالى [مردم] نگه میدارد و خداوند جمعیت کافران را هدایت نمیکند.» قرآن کریم، آشکارا اعلام نشدن ولایت على(ع)  را با ناتمام ماندن رسالت الهى برابر می‏داند و در مقابل نگرانی‏هایى که رسول (ص) داشت، وعده حفظ و حراست به ایشان داده مى‏ شود.
آیه ه‏اىی که پس از اعلام ولایت امام على (ع) در غدیر نازل شد، موجى از شادى را در دل‏هاى مؤمنان پدید آورد و آرامش و اطمینان خاطر به آنان بخشید: «امروز کافران از [زوال] دین شما ناامید شدند. بنابراین، از آنها نترسید و از من بترسید. امروز دین شما را کامل و نعمت‏ها را بر شما تمام کردم و اسلام را به عنوان آیین [جاودان] شما پذیرفتم».